THE GATEKEEPER
mijn creatieproces
The Gatekeeper is een mixed-media project waarbij een fysiek gebouwde miniatuurwereld wordt gecombineerd met digitale toegevoegde 2D animaties en tekeningen. Het verhaal vertelt het volgende: een dromer verlangt naar vrijheid, reizen, ontdekken en ontsnappen, maar zit vastgeroest in een gemeenschap waar ogenschijnlijk geen levenslust meer aanwezig is.
Het begin
De periode waarin ik begon aan mijn eindwerk heerste er bij mij veel angst over de toekomst. Door de komst van Corona was ik de controle in mijn eigen leven kwijtgeraakt. Dit in combinatie met het verlies van een nabije zorgde ervoor dat ik worstelde met grote existentiële vragen over de zin van het leven.
Het riep gevoelens van nostalgie en melancholie in mij naar boven, wat uiteindelijk de basis werd van mijn onderzoek. Deze gevoelens brachten mij bij een aantal prachtige onvertaalbare woorden.
SAUDADE is een mengeling van gevoelens van verlies, gemis, afstand en liefde. Het verlangen voor iets of iemand waar u van houdt, maar datgene er niet meer is. Melancholie die wordt veroorzaakt door de herinnering, de pijn die men voelt als gevolg van de afwezigheid of verdwijning van personen, dingen, toestanden of acties. Het woord kent zijn oorsprong uit de Portugese zeevaarders mentaliteit. Andere woorden die verwikkeld zijn met Saudade zijn heimwee, en weemoed.
WANDERLUST is een sterk verlangen te reizen en de wereld te ontdekken. Wanderlust staat voor het verlangen om elders naartoe te gaan, om uit de eigen leefwereld te treden en naar andere dingen op zoek te gaan. Het is ook een verlangen naar exotisme, naar nieuwigheden, naar ontdekkingen, naar verrassingen en naar het reizen. Het is een afkering van de saaiheid van het dagelijkse leven en van routine.
TORSCHLUSSPANIK (doorsluitpaniek) refereert naar angst dat u bijna geen tijd meer heeft. Het beschrijft de paniek als gevolg van de realisatie dat u niet veel met uw leven heeft gedaan en nu snel moet handelen, want anders gaat u nog meer kansen missen.
Miyazaki
Los van de visuele inspiratiebronnen zoals hierboven weergegeven, was de werkwijze van Miyazaki (studio Ghibli) ook een grote inspiratiebron. Hij begint met tekenen, en ontwikkeld zijn verhalen daar omheen. Tijdens het animeren weten de animatoren nog niet hoe het verhaal zal eindigen.
Miyazaki verwerkt in zijn films schoonheid dat normaal gesproken onopgemerkt wordt. Hij heeft oog voor detail, waardoor zijn werelden vol worden gestopt met onderdelen die bijdragen aan het verhaal.
'Funiki' is een woord bekend in de Japanse animatie-industrie, dat een atmosfeer of mood omschrijft met een sterke emotionele resonantie. Dit resulteert in diepe werelden, met bijzondere plekken waarbij er een narratief verbonden is aan een grotere wereld.
Schetsen
Hieronder zijn schetsen te zien als deel van mijn onderzoek hoe ik mijn wereld zou gaan vormgeven. Het concept was een 'micro natie' waar een narratief aan gekoppeld werd met het thema verlangen naar vrijheid. In deze wereld zou het hoofdpersonage vastzitten in een dichtgeslibde gemeenschap.
